Persbericht
'Elke kerststal vertelt een eigen verhaal'
door Jeanette Vergouwen, zaterdag 27 december 2008
HENGSTDIJK - Het zetten van een kerststal is al eeuwen traditie. De invoering wordt toegeschreven aan Franciscus van Assisi. Hij zou in 1223 van paus Honorius III de opdracht hebben gekregen om de geboorte van Jezus uit te beelden met levende personen. Dit om het kerstverhaal aanschouwelijk te maken voor ongeletterde gelovigen. In Hengstdijk wonen mensen die hechten aan traditie. De tentoonstelling van enkele honderden kerststallen wordt daar voor de vijfde keer georganiseerd. Een van de vrijwilligers is Mariëtte Prince. Zij stoft in de sacristie met zorg een van de grote beelden af van de kerstgroep van begin 20e eeuw. Deze groep is door haar en andere vrijwilligers in 1976 volledig gerestaureerd. "Wij zijn in december 1975 getrouwd. Pastoor Hermans kwam enkele keren praten en kreeg in de gaten dat ik handig was met naald en draad. Ik had hem verteld dat ik zelf mijn trouwjurk had gemaakt.
Na de kersttijd kwam hij weer langs en vroeg of we de kerstgroep van Hengstdijk, die erg vuil en gehavend was, wilden herstellen in de stijl van de groep in Boschkapelle." Daar was de groep gekleed in echte kleren en pastoor
Hermans stelde voor om in Hengstdijk de koppen van de beelden te halen en die te zetten op een frame waar dan kleren omheen zouden komen.
Prince: "De gipsen beelden in Hengstdijk zagen er verschrikkelijk uit. Overal
stukjes af en de beelden waren bedekt met een vieze laag roet. De pastoor zag de aangeklede beelden van Boschkapelle als ideaal en dacht dat ik handig genoeg was om kleren te naaien. We zijn gaan kijken met vrijwilligers
die dit klusje wel wilden klaren. Maar we waren unaniem van mening dat de kop van onze beelden afhakken heiligschennis was. We besloten vervolgens om de kerstgroep op te knappen."
De restauratie vond plaats in de oude smidse naast de woning van de vrijwilligers Theo en Goedele Kerckhaert. De beelden werden schoon geschrobd in een zinken teil en de gaten werden opgevuld met een vulmiddel.
"Eduard Collet mengde verf op de juiste kleur, maar toen bleek de smidse te koud om de beelden te verven en verhuisden de beelden naar de basisschool. Daar werden ze van een fris laagje verf voorzien. Met kerst 1976
werd de kerststal opgesteld in het priesterkoor."
Dit jaar zijn de grote beelden weer prominent aanwezig en worden ze geflankeerd door vele andere kerststallen van romantisch tot gestileerd, van exotisch tot zelfgemaakte figuren. "Het zijn vaak stallen die
nog door een familielid gemaakt zijn. Er spreekt ook nostalgie uit. Anderen leveren bewust speciale groepen en stalletjes. Zuster Roza de Rijk uit Vogelwaarde is al dertig jaar missiezuster in Bolivia, waar kerst uitbundig
in de hitte wordt gevierd. Zij bracht kleine kerststallen mee uit Bolivia. Het aandeel Duitse kerstgroepen is groot, maar ook andere landen zijn ruim vertegenwoordigd." Elk jaar worden leerlingen van een school gevraagd
hun visie, in de vorm van kerststallen, te geven op kerstmis. Dit jaar zijn de kinderen van de openbare Sandeschool driftig aan het knutselen geslagen. Vier dagen is er een exclusieve collectie kerststallen en -groepen
te zien in de Catharinakerk. Elke groep vertelt een eigen verhaal.